HAYVANLARDA SİNDİRİM VE EMİLİM

Sindirim kanalının değişik bölgelerine göre yapı ve fonksiyonları bakımından farklılık gösteren ve kesintisiz devam eden bir kanal olduğu bilinmektedir. Memelilerin , kuşların ve balıkların sindirim sistemlerinin birbirine benzer olduğu söyleyebiliriz. Çünkü , bu hayvanların yedikleri bütün gıdalar aşağı yukarı aynı besin maddelerini farklı şekillerde ve miktarlarda içeren çeşitli maddelerden oluşmaktadır. Buna karşın hayvan türleri arasında anatomik yapıları  bakımından önemli değişiklikler vardır. Hatta memeli hayvanlar içerisinde bile tek mideli hayvanlarda ruminantlar arasında önemli anatomik değişiklikler vardır. Tablo 1’de değişik hayvan türlerinde bazı sindirim sistemi özellikleri görülmektedir.

Kediler daha az gelişmiş bir sekuma sahip olsa makroskopik olarak köpek ve kedilerin sindirim kanalları benzerlik göstermektedir ve her ikisi de karnivor olduklarından sindirim kanalı uzunlukları fazla değildir. Hebivorlarda ise barsakların vücut uzunluğuna oranı daha fazladır. Sindirim sisteminin özellikle de barsakların uzun olması içeriğin sindirim sisteminde daha uzun süre kalmasına dolayısıyla da daha fazla sindirilmesine neden olur. Hebivorların barsaklarının uzun olması , sindirimi zor olan bitkisel kökenli gıdaların daha uzun süre barsaklarda kalarak sindirimin karnivorlara göre daha iyi olmasını sağlamaktadır. Hayvan türlerindeki farklılıkların yanı sıra öğün sıklığı , çevre ısısı , gebelik , egzersiz , ve yaş ta barsak içeriğinin geçiş hızını etkilemektedir.

Memelilerin sindirim kanalları çok geniş bir absorbe edici yüzeye sahiptir. Bu da sürüngenler gibi primate’lere göre çok daha fazla bir sindirim hızı sağlamaktadır. Örneğin barsak yüzeyinde villuslar girinti ve çıkıntılarla barsak yüzeyini arttırırken villuslar üzerinde bulunan mikrovilluslar daha da arttırmaktadır. Köpek ve kedilerin barsak yüzeyi genişlikleri benzerdir. Köpek ve kedilerin her santimetre barsak uzunluğu jejenumda 54-50 santimetrekare ileumda ise 38-36 santimetrekare alana sahiptir. Her ne kadar vücut uzunluğuna oranla diğer memelilere göre daha az bir barsak uzunluğuna sahipse de, kediler köpeklere göre daha fazla bir absorbsiyon yeteneğine sahiptir.
Köpek ve kedilerin gastrointestinal kanalları temel olarak benzerlik gösterseler de bazı karakteristik farklılıklar vardır. Kedilerin mide mukozaları köpeklerle karşılaştırılınca üniform yapıdadır. Köpeklerin mide mukozaları ise iki belirgin bölgeden oluşur.Midenin proksimal kısmı farklı bezleri içeren ince bir mukoza ile kaplıyken distal kısmı bezleri daha az içeren kalın bir mukozayla kaplıdır. Sindirim kanalında köpek ve kediler arasında belirgin anatomik farklılık sekumda görülür. Köpeklerde sekum kolonun proksimalinde bir divertikulum şeklindedir ve kedilere göre çok daha fazla gelişmiş haldedir. Kedilerde ise aynı bölgede sanki kolonun bir tarafında dilatasyona uğramış bir çıkıntı gibidir.